Kaybettiklerini istiyor insan bazen, bazen de kazanamadıklarını, bazen sadece öylesine kazanmayı.
Çok uzun zamandır kendimi yalnız hissediyorum ve bilerek isteyerek yalnız kalmayı tercih ediyorum sanırım.. Bu yıla da her zamankinden farklı, yalnız gireceğim... Kimseyi istemedim bu gün. Ne sevgili, ne arkadaş, ne de aile... Bu kez de böyle olsun diyerek, bunu yaşamak istedim.Her yılbaşında kalabalık, arkadaşlar, eğlence, sevgili yanı, ya da aile ve yakınlar yanımda oldu da ne oldu ?
Sorgularıma yenileri eklendi bu yıl,kaygılarıma yenileri,güvensizliklerim körüklendi,sevgilerim bir coştu bir yok oldu. Peki ne kaldı geriye ? Yine işte böyle bir ben.
Kendi içime döndüğümde olanlar bir tarafa, etrafımda yok saymaya çalıştığım dünyada da her şey kötüye gitti. Yok sayarak gülme çabalarım artık beni öylesine yordu ki... Ne konuşacak ne düşünecek gücüm kalmadı. Son olarak onları da yok saydım kalan kırıntı gücümle...
Bu yılın tüm ağırlığı ile öylece oturacağım bu gece. Büyük ihtimalle kendimi en iyi hissettiğim yere,uykuma gideceğim erkenden. Bir partide sevdiklerimle eğlenmek vardı tabi ama olmadı işte.
Bu yıldan ilk defa bir şey beklemiyorum. Ve bir dilek de tutmayacağım.
Hayatın kendisi umut ve dilek.
Ve siz sadece benim güldüğümü göreceksiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder